Eergisteren vierde ik m’n verjaardag samen met een vriendin die ook 38 jaar werd.
En oh wat was dit een heerlijk feestje.
Onbevangen deden we waar we het meest zin in hadden; een Vuur Cacao Circle met een klein groepje fijne mensen.
Normaal vroeg ik hier een muzikant bij en maakte ik soep voor naderhand.
Ik stak er veel werk in en kreeg er weinig voor terug.
Hoe heerlijk de circles ook waren, ik was er naderhand steeds moe van.
Ik wist dat het anders moest, maar ik wist nog niet hoe.
Eergisteren was ik onbevangen en vrij.
En toen ontstond waar ik al zo lang naar verlang: vanuit ontspanning en gemak in ceremonie zijn met anderen, terwijl de kinderen vrolijk op de trampoline springen.
De wereld van ceremonie en het dagelijkse leven niet scheiden, maar samenbrengen.
Niet hard werken om iets te bereiken, maar voelen wat er nu nodig is om achterover te kunnen vallen in het moment.
Dat is wat ik wil.
In ceremonie zijn tijdens de afwas, bij wijze van spreken.
Zingen omdat ik zin heb om te zingen, in plaats van iemand vragen om te zingen die het goed kan.
Dus ondanks, of juist omdat, de tuin om onderhoudt vraagt, de wc niet goed doortrekt en de stofzuiger net kapot is, wil ik je met alle liefde uitnodigen op onze mooie plek in Werkendam.
Voor jou om je te verbinden met Vuur, zang, fijne mensen, je hart en ritueel.
Voor de kinderen om heerlijk te spelen en te zien hoe wij het goed hebben in onszelf en met elkaar.