Skip to main content
0

Tijdens mijn reis kwam er veel boosheid naar boven. Voor al die keren dat ik niet trouw was aan mezelf. Voor al die keren dat ik mezelf klein maakte, wegcijferde. Voor al die keren dat ik mijn waarheid en verlangen niet durfde te uitten.

Tijdens mijn reis kwam ik verzet tegen. Verzet tegen het hier op aarde zijn. Verzet tegen mens zijn. In een systeem zitten waar ik geen onderdeel van wil zijn. Dingen moeten doen die ik niet wil doen.

Tijdens mijn reis kwam ik angst tegen. Angst om alleen achter te blijven. Om geliefdes los te moeten laten. Om niet begrepen te worden. Om raar gevonden te worden. Anders. Om ‘de realiteit’ te verliezen.

Tijdens mijn reis kwam ik verdriet tegen. Om al die keren dat ik zo hard was voor mezelf. Dat niets leek te lukken. En mijn binnenwereld zo anders voelde dan de buitenwereld. Voor al die keren dat ik me alleen, machteloos en radeloos voelde.

Tijdens mijn reis kwam ik beperkende overtuigingen tegen. Ik kan niets. Ik ben niets waard. Ik ben niet van deze wereld. Ik hoor hier niet. Ik ben dom.

Tijdens mijn reis kwam ik ook liefde tegen. Ongekende liefde. Oordeelloze, onvoorwaardelijke liefde. Grootsheid. De wereld die niet doet aan afstand en tijd. Ik kwam ruimte tegen. En vrijheid. Tevredenheid en niets nodig hebben. Zijn. Helder weten en voelen. Ik kwam mijn essentie tegen. Het medicijn dat ik ben.

Vanuit daar reis ik weer verder. Een reis door dit pallet aan ervaringen die elkaar liefjes en soms grimmig afwisselen. Iedere keer een laagje bewuster. Een laagje donkerder én lichter.

Wil je eens stukje samen reizen? 20-12 start Een reis met de Winter. Dit is een reis naar je essentie.

Laat een reactie achter